hrmm isnin ni....
22nov2010
ia ialah birthday farizah
ia juga ialah 2nd tyme sy kena oncall
ia juga hari ke-2 sy kerja lepas 4hari dpt cuti free from HOD (head of department) sempena raya haji
dan paling penting : ia bermakna sy telah selamat 3minggu mula bekerja sebagai HO di HSNZ (hospital sultanah nur zahirah)
meski sudah 3minggu, saya mengaku :
masih blurr apa border - tugas doktor, colleagues, dan nurse
lambat dan tidak cekap bekerja - padahal sy kena jaga 8 orang je pesakit!
ada je tak lengkap wat discharge summary dan kena tegur dgn nurse
haha
and the list goes on
somehow :
1.saya wajib kena terus melangkah. jangan malas (meski setiap pagi bangun tidur, i kept asking myself " BETUL KE AKU NAK TERUS JADI DOKTOR NIIIE?"
2.saya suka jalan kaki dari asrama ke ward setiap pagi... tengok langit. sedut udara segar... sambil baca cebisan almathurat dan menyelami maknanya... hrmmm nikmat sgt terasa
3.saya banyakkan istigfar dan berdoa rabbi rohli sodri... (lapangkan dadaku) berkali-kali SETIAP KALI DIMARAHI... sehingga sy rasa kembali tenang dan tidak menangis di depan MO atau specialist
4.saya gagahkan diri ke usrah/daurah kalau tak overlap dgn tugas WAJIB di hospital kerana sy tahu, itulah punca kuatnya sy untuk terus bertahan... dan sy terus berdoa agar allah tak lupakan saya dalam lajunya putaran masa kini...
5.i whisper to myself "AWAK TAK BOLEH QUIT AZIMAH!" (haha. kalau quit, sy bukan pandai buat kuih atau amik upah jahit baju!)
dan tak tipu : bekerja sebagai HO buat sy makin dekat dgn allah. makin tinggi pengharapan pada allah.... percaya ada kuasa superior sedang memerhati dan menyusun hidup ini....
it's not you alone....
P/S:DOAKAN SY DEH SUME!
